Een hele tijd geleden, op het eerste naaiweekend waar ik ooit aan deelnam, lag er een prachtig voile stofje op de ‘weggeeftafel’. Geen idee wie de schenkster was, maar ik was meteen weg van de print en de textuur van de stof. Wat ik ermee zou maken, daar had ik geen idee van. Maar met meer dan anderhalve meter zou ik wel iets passends vinden…

Toen ik dit jaar op naaiweekend vertrok met de SewBees vond ik het hoog tijd om de voile terug boven te halen. Mijn roze Hanna, een patroontje uit La Maison Victor, droeg ik nog niet zo vaak. Ik strijk niet graag en viscose kreukt meer dan me lief is. Toch ben ik nog steeds fan van de pasvorm en droomde ik al een tijdje van een strijkvrije versie van de jurk. Ik trok dus naar Mertens Mercerie in Melle voor een bijpassende voering en knipte alle patroondelen van een nieuwe Hanna voor ik op weekend vertrok.

Na een Sofia blouse van LMV -die de blog nog niet haalde- en mijn leuke blauwe Vita van Fibre Mood was het de beurt aan de zomerse Hanna. Op zich is de Hanna geen moeilijke jurk. Als je de patroondelen juist aan elkaar zet en de burrito-methode gebruikt om het lijfje te voeren, moet je enkel nog een blinde rits kunnen inzetten (wat mij niet 100% perfect lukte omwille van het bewegelijke stofje).

Het had een fluitje van een cent moeten zijn… ware het niet dat ik zo slim was een van de patroondelen van de voering achterstevoren aan de rest te zetten. Het hele voorpand was al in elkaar gezet en getopsticht voor ik het doorhad. Na twee uur uiterst voorzichtig tornen had ik eventjes genoeg van de jurk.

Pas het weekend nadien vond ik de moed om verder te naaien. Gelukkig ging vanaf dat moment alles vlot en kon ik uiteindelijk rond paraderen in een heerlijk luchtig jurkje. De Hanna heeft een mooie halsuitsnijding, die nét genoeg laat zien om verleidelijk te zijn zonder veel inkijk te gunnen. De jurk is mouwloos en heeft een heerlijke zwierrok, waardoor ze ook fietsproof is en ik ze lekker aan kan om naar het werk te pendelen. Het is een elegant en vrouwelijk modelletje, en ik ben er helemaal weg van.

Lieve anonieme schenkster van de bloemenstof: dankjewel! Ik ben superblij met mijn jurkje en als je mij laat weten wie je bent, kan ik je misschien ooit in levende lijve bedanken.

Voor de fotoshoot trok ik met mijn vriendin Katrien naar het Maaltepark in Gent, waar je nooit verlegen zit om een mooie achtergrond. De shoot was heel gezellig en dat zie je ook aan de foto’s, vind ik. Tenminste, tot we aangesproken werden door een of andere weirdo… Toen waren we ineens veel minder op ons gemak!

Ik vraag mij af of je de Hanna ook in tricot kan maken. Heb jij daar misschien een idee van? Want ik heb alweer een superleuk stofje in gedachten… maar dat is voor een volgende keer!

Tot snel,
Lieve