#naaimaandtegenverspilling – Pagina 2

Een bestelling van mijn ventje

Gepubliceerd op 14 juni 201817 maart 2021 door Girls in Uniform4 reacties

Wie deze blog al een tijdje volgt, weet dat ik tot nu toe nog nooit de kans kreeg iets te naaien voor de man van mijn leven. Ik probeer Michael al heel lang te overtuigen, zodat ik eens een hemd of broek voor hem mag maken, maar ik kon hem niet over de streep trekken. Heel jammer!

Toen de girls naar het Stoffen Spektakel gingen, draaide de wind ineens. Ik schrok mij een hoedje toen hij zei: “Ja, ok, zoek maar een stofje voor een thuisbroek”. Het zal nog even duren voor die de blog haalt, want die gevoerde sweaterstof is toch eerder voor het koudste putje van de winter dan voor zonnige dagen. Maar er is hoop: ik mag eindelijk iets naaien voor mijn ventje!

Een tijdje geleden kreeg ik zelfs een heuse ‘bestelling’: “Kan jij een hoes voor mijn tekentablet (nvdr: die gebruikt hij voor zijn fotobewerkingen) maken? Zo eentje zoals voor jouw harde schijf, maar dan met velcro”.

Met de #naaimaandtegenverspilling in mijn achterhoofd had ik verschillende opties. Eentje in kaki, met een restje van de gecamoufleerde tas die ik vorig jaar maakte. Of eentje in jeans, uit het rugpand van een afgeschreven vestje. Maar Michael zag het toch allemaal wat soberder.

Een tijd terug ging de rits van een kunstleren tas kapot. Ik besloot het ding volledig uit elkaar te halen en de onderdelen nadien voor iets anders te gebruiken. De binnenkant van het grijze kunstleer is heel zacht en dus ideaal voor de voering van het hoesje.

Voor de buitenstof koos mijn schat een restje van een oud linnen tafelkleed. De velcro vond ik ergens onderaan in een schuif en dateert nog van voor de tijd dat ik naaide… Het ideale restjes- en upcycling project dus!

Ik volgde min of meer mijn eigen tutorial, maar knipte binnen- en buitenstof in een lange reep, zodat ik onderaan geen naad heb. Dat is niet nodig, aangezien de tablet vrij plat is. Ik hoef dus geen bodem te maken in het zakje.

Vooraan stikte ik een vak voor de aansluitingskabel.

Linnen… ik ben allesbehalve fan van de stof. Het kreuk bij de minste aanraking en rafelt enorm. Voor mezelf zou ik deze hoes dus nooit gemaakt hebben. Maar Michael is tevreden, dus wat wil ik nog meer?

Wat maak jij met je restjes? Laat het ons weten, want we zijn nog op zoek naar leuke ideetjes.

Tot snel,
Lieve

Brillenhoes uit oude jas

Gepubliceerd op 11 juni 201817 maart 2021 door Girls in Uniform2 reacties

… al klopt deze titel niet volledig. In dit hoesje heb ik een beetje ‘gezeurd’, zoals we dat in Gent zeggen. Ik heb er slechts enkele stukjes uit de lederen jas van mijn schoonmoeder in verwerkt. Upcycling, alles behalve volledig…

Maar toch: ik vertik het om zelfs de kleinste stukjes uit die mooie jas weg te gooien. Zulk zacht kwaliteitsleer kan altijd wel eens ergens in genaaid worden. Let maar op, je zal het nog vaker voorbij zien komen.

Brillenhoesjes maakte ik wel vaker, maar ik gebruikte telkens kamsnaps als sluiting. Al is daar helemaal niets mis mee, ik wilde nu toch eens iets anders. Iets wat beter past bij de stijl van mijn mooie tas en van de bijhorende brillenhoes.

De buitenkant bestaat uit skai met lederen stroken uit de jas. De voering is een restje van de gebloemde stof die ik ook in mijn tas verwerkte.

Via k-bas bestelde ik een knijpsysteempje dat ik in geen tijd verwerkte in mijn hoes. Ik gebruikte deze tutorial als leidraad. Nooit gedacht dat het zo simpel zou zijn… Het kostte mij meer tijd de lederen stroken mooi op te naaien, dan de rest van het hoesje in elkaar te steken.

Fijn, als de puzzelstukjes zo mooi in elkaar vallen…

Tot snel,
Lieve

Jas wordt tas

Gepubliceerd op 7 juni 201817 maart 2021 door Girls in Uniform2 reacties

In april toonde ik je het resultaat van een sewchallenge, in de vorm van de Ramona mini hipster. Die tas heeft nog niet vaak de binnenkant van de kast gezien, zo goed past ze bij heel wat van mijn outfits! Wat ik je toen niet vertelde, is dat de tas grotendeels een upcycling project is. Daar ben ik superfier op.

Mijn lieve schoonmoeder verhuisde eind vorig jaar en deed grote kuis in al haar kasten. Deze mooie kalfsleren mantel deed ze mij cadeau onder het motto: “Je ziet maar wat je ermee doet”.

De jas bleef een hele tijd op mijn paspop hangen, want mijn drempelvrees speelde weer op. Ik wilde eerst hét ideale patroontje vinden, voor ik de schaar erin zette. Want zo’n mooie jas verwoesten voor een mislukt probeersel wilde ik echt niet. Ik doorzocht het internet en al mijn patroonboeken, keek en vergeleek, twijfelde en besloot dan weer verder te zoeken. Toch keerde ik telkens terug naar het gratis PDF patroon Ramona van Swoon. Het leek mij echter een beetje klein, dus ging de zoektocht verder.

Tot… Nele van Ooyamade mij volledig uit mijn comfortzone duwde door een vintage element in haar uitdaging te verwerken. Op dat moment viel de puzzel in elkaar en ging ik aan de slag met decovitje en stofschaar. Aan het einde van de rit lag er, naast de lappen leer, een hele stapel andere heerlijkheden op tafel.

Eerlijk is eerlijk: echt grote stukken leer had ik niet en de naden lieten zich niet verstoppen onder de strepen van het voorpand. Dus besloot ik een lap bijpassende skai als basis te nemen voor de tas. Het vintage element werd een coupon van het Stoffen Spektakel. Ook de koperleurige stukjes -verwerkt in de riem- zijn nieuw en kocht ik bij k-bas. Voor de rest is de hele tas gemaakt uit gerecycleerd materiaal.

Het leer van de jas gebruikte ik voor de schuine strepen op het voorpand en voor de riem. In het achterpand verwerkte ik een volledige jaszak, inclusief rits en voering, die ik in een schuine rechthoek in de skai stikte.

De voering van de tas was ooit de voering van de jas. Ik vond de bruine glanzende stof -gewatteerd en doorstikt- ideaal daarvoor. Doordat ze al gewatteerd was, spaarde ik een heel stuk vlieseline uit. In de voering verwerkte ik het ritsje van een jaszak, maar daarvan verving ik de binnenkant door het vintage stofje.

Top of the bill is de verzonken rits, waarvoor mijn ventje de lange rits van de jas een stuk verkortte. Dankzij het leertje aan de trekker en de kleur van de tandjes past het geheel wonderlijk mooi samen.

Meer info en foto’s van de tas vind je hier.

Wat denk je, is de transformatie geslaagd?

Tot snel,
Lieve

That good old An

Gepubliceerd op 4 juni 201817 maart 2021 door Girls in Uniform5 reacties

Vrijdag trouwde mijn nichtje Janti met de liefde van haar leven. Een paar weken geleden was ik te gast op haar vrijgezellenfeestje in Hasselt. Na een superleuke workshop juwelen maken ging het richting café Mexico voor een gezellig en geanimeerd etentje. Tussen de lekkere hapjes door mocht iedereen een cadeautje geven aan de bruid-in-spé.

Janti is een stijlvolle dame en studeerde in haar iets-jongere-jaren aan de modeacademie. Als ik ooit een stijlicoon zou moeten kiezen werd zij het, zeker weten! Ik ging dan ook niet licht over het cadeautje en overlegde met mijn zus Elke. “Mooie grote oorbellen zijn echt iets voor Janti”, vonden we allebei. Elke wist ook waar ze te vinden: in de Oxfam wereldwinkel. Toepasselijk, want mijn nichtje is een heuse wereldburger. Ze werd geboren in India, reisde de wereld rond en woonde zelfs nog een tijdje in Dubai.

Bleef nog de vraag hoe we die prachtige oorbellen zouden verpakken. Een tijdje geleden was het An tasje van Jace did it! een heuse hype in naailand. Sporadisch zie je er nog wel eens eentje voorbij komen en ik blijf het een leuk cadeautje vinden.

Neuzend door mijn stoffen viel mijn oog op een prachtige blauwe jeans die ik recupereerde uit een oud jeansjasje. Door mijn patroon goed te schikken op de stof gaven de naden net dat beetje extra aan de buitenkant van het An tasje.

Wat verder vond ik de voering van een oude handtas die ik verknipte voor de onderdelen. De binnenkant was gemaakt van iets wat lijkt op zo’n geplastificeerd tafelkleed. De hartjes pasten heel mooi bij de blauwe jeans en ik verwerkte de zakjes van de binnentas in de voering van mijn An tasje. Zo kan Janti het tasje perfect gebruiken als een kleine toilettas, als make-up tasje of als tasje voor de babyspulletjes van het kleintje-op-komst.

Aan het eind van de rit voegde ik nog een veelzeggende boodschap toe aan het cadeautje…

Wat denk je, geslaagd vrijgezellengeschenkje?

Tot snel,
Lieve

Kersenpitrenovatie

Gepubliceerd op 2 juni 201817 maart 2021 door Girls in Uniform4 reacties

In mijn goede voornemens beloofde ik mezelf drie themamaanden na te streven op de blog. April stond volledig in het thema ‘sport’, en deze maand gaan we weer voluit voor onze #naaimaandtegenverspilling. In onze consumptiemaatschappij staan we er, in mijn ogen, niet voldoende bij stil hoeveel van ons afval we eigenlijk zouden kunnen hergebruiken, een ander doel geven, recycleren of repareren.

Al ben ik geen held in retouches omdat ik bang ben meer kapot te maken dan te repareren, toch doe ik het tegenwoordig wel steeds vaker. Mijn ventje is daar blij om, want gescheurde broeken of truien met een gaatje in kunnen nu toch opnieuw gedragen worden. Zelf ben ik dan weer fier dat ik het, ondanks mijn interne weerstand, toch doe.

Dingen een tweede leven geven, daar ben ik dan wel weer heel enthousiast mee bezig. Tijdens onze vorige #naaimaandtegenverspilling toverde ik een tafelkleed om tot shoppingtassen, naaide ik leuke stoffen mandjes voor de badkamer uit een oude jeansbroek, maakte ik een versleten nepleren jasje met een restje kant weer perfect draagbaar (én hip!), en verknipte ik een oud militair hemd tot een handige draagtas. Meer voorbeeldjes vind je hier.

Op een dag was ik op bezoek bij mijn ouders en werd mijn blik naar leuk stofje getrokken. Natuurlijk was ik benieuwd wat mijn mama ermee zou maken… Het was bedoeld als nieuwe overtrek van een zwaar verbrand kersenpitkussentje. Het was echter een elastisch stofje en ik denk niet dat elastische stoffen erg warmtebestendig zijn, toch?

Dus stelde ik voor mijn stoffenvoorraad in te duiken en een gloednieuw warmtekussentje te maken met een van mijn katoentjes.

Zo gezegd, zo gedaan… Intussen bijna een jaar geleden stuurde Margot ons een hele doos vol stevige Afrikaanse stofjes. Die lappen waren vaak tot vier meter lang, dus ik heb nog heel wat op reserve. Ik nam de maten van het warmtekussen en maakte op een minuutje of tien een nieuwe hoes, waarbij ik -net als bij het originele model- de hoes in drie compartimenten verdeelde met een stiksel over de halve breedte.

Eens de hoes genaaid dacht ik even snel snel de kersenpitjes over te gieten. Al ‘snel’ lag mijn hele naaikamer vol bolletjes. Ik zag pas het licht toen het eigenlijk al te laat was: de afgeknipte tuit van een plastic fles kan perfect dienen om de pitjes over te gieten. Laat ons zeggen dat ik dus minstens even lang bezig was ze over te brengen, als om de hoes te naaien.

Maar: eind goed, al goed. Dit kleurrijke warmtekussentje is klaar voor een tweede leven!

Tot snel,
Lieve

Sewchallenge – Buiten mijn comfortzone… Hoezo?

Gepubliceerd op 2 april 201817 maart 2021 door Girls in Uniform42 reacties

Deelnemen aan een sewchallenge heeft wel wat voordelen. Davina koppelt telkens twee deelnemers aan elkaar, die dan drie voorwaarden moeten bedenken voor hun counterpart. Dat zorgt ervoor dat je verder kijkt dan je neus lang is, en dat je -haast zonder dat je het merkt- je grenzen verlegt. In februari daagde Delphine mij in die zin uit dat ik meteen een van mijn goede voornemens inloste.

Nu koppelde Davina mij aan Nele van OOYAmade, een veelbelovende nieuwkomer in blogland. Zij wist mij op een gevoelig plekje te raken, want meteen haar eerste criterium viel mijlenver uit mijn comfortzone.

vintage
nieuw (voor jou)
combinatie van minstens drie stofjes

Vintage… Ik kan genieten van een aflevering van ‘Groeten uit 1975!’ op VTM, maar ik zou dat bloemetjesbehang nooit in mijn living willen, en oker is allesbehalve mijn lievelingskleur. Nele had mij dus meteen doorzien…

Eerlijk? In eerste instantie wist ik niet welke kant het uit zou gaan en wilde ik vragen dat ene criterium te veranderen. Maar na (zoals wel vaker) een mini-brainstormsessie met Margot zag ik het al beter zitten.

Op het Stoffen Spektakel scoorde ik de perfecte lap ruwe skai en een coupon vintage bloemetjesviscose. De rest van de attributen recupereerde ik uit een kalfsleren jas van mijn schoonmoeder.

Vintage doet mij denken aan koperkleurige stukjes waar ik anders straal voorbij loop… ook die voegde ik dus toe aan mijn tas. Een bestelling bij k-bas later lagen alle elementen klaar voor de ideale tas-met-vintage-detail.

Het gratis PDF patroon Ramona mini hipster van Swoon lag al een tijdje naar mij te lonken en kreeg eindelijk een bestemming. De combinatie van de bijzondere vorm met de kleuren van skai en leer, plus het gebruik van een gewatteerde glanzend donkerbruine voeringstof gaven mij al een zeker vintage gevoel.

Om alle twijfelaars (ja Margot, jou dus!) over de streep te trekken, voegde ik er nog een opgestikte binnenzak en een gevoerd ritszakje in de bloemetjesstof aan toe.

Telkens weer vergeet ik hoeveel werk er in zo’n tas kruipt. In dit geval had mijn machine het ook nog eens moeilijk met het doorstikken van al die lagen leer. Niet simpel dus…

Het resultaat is een leuke tas geworden die heel goed past bij de vele bruintinten die ik geregeld in mijn outfit verwerk, zoals die van laarzen, een riem, jas of (zelfgemaakte) jurk. Ze zal niet vaak de binnenkant van mijn kast zien.

In mijn ogen is de tas niet mini, maar mocht ik ze nog eens maken, dan zou ik wel een rechtere uitvoering maken. Nu is de opening ter hoogte van de verzonken rits nogal smal, terwijl het best een diepe tas is.

Eens kijken, klopt het plaatje nu?

de stoffenkeuze geeft het geheel een vintage look, met een extra duidelijke verwijzing in de tas verstopt.
het patroon had ik nog nooit gebruikt en was dus nieuw voor mij, en ik had ook nog nooit met leer gewerkt. Dubbel nieuw!
als ik de optelsom maak, kom ik aan 1: skai 2: leer 3: gewatteerde voeringstof 4: gewone voeringstof en 5: gebloemde viscose. Meer dan drie, als ik goed kan rekenen…

Jep, het plaatje klopt! Hopelijk is Nele tevreden…

Wat vind jij ervan?

Tot snel,
Lieve

De andere creaties in deze ronde van de blogchallenge kan je bewonderen bij
Tamara van Lunatiek – Anja van Asiwsiw
Anke van Stoffenspulletjes – Sonja van Sewingalacarte

Mr en Mrs Smith

Gepubliceerd op 20 november 201717 maart 2021 door Girls in UniformEen reactie plaatsen

Tijdens de zomervakantie was ik naarstig patronen aan het tekenen geweest met mijn vakantie-pakket waar ik in een vorige blog reeds over schreef. Het hoeft dus geen betoog dat mijn kroost reikhalzend uitkeek naar het resultaat. De start van het schooljaar heb ik niet gehaald, desalniettemin kwam de nieuwe outfit maar al te goed van pas tijdens die fijne zomerprik in oktober. In combinatie met een truitje en een broekkous kan ook de herfst weerstaan worden.

De opdracht werd mij héél duidelijk opgedragen: een kleedje voor het prinsessenmeisje en een hemdje voor de stoere oudste.

Het kleedje is gebaseerd op eentje uit de extra bijlage bij de ‘Knippie’ (2-2016). Ik heb er een eenvoudigere variant van gemaakt, zonder borstzakje en zonder elastiek, aangezien de stof een héél rekbare tricot is. Ik koos er ook voor om het patroon in het rokgedeelte anders te laten lopen dan in het bovenstuk. Hoewel het een vrij makkelijk kleedje is, heb ik toch even zitten vloeken om die halssluiting mooi te krijgen. Gelukkig kon ik te rade in mijn ondertussen goed aangevulde lectuur dankzij de collega-blogsters. Hun ervaring kan je nog eens nalezen op volgende links: Het handboek voor zelfmaakmode & Handboek naaitechnieken

Deze keer ging ik de uitdaging aan om een hemd op maat te maken. Mijn oog viel op een raglanshirt uit ‘Ottobre’ (2/2003) die deel uitmaakte van mijn goodiebag tijdens ons naaiweekend. De stof voor het hemd heb ik ook ditmaal weer uit een oud ‘papa-hemd’ getoverd. Die ervaring indachtig lag de nadruk op de afwerking van de binnennaden, zoals die van een kwaliteitsvol herenhemd, waarbij mijn naaimachine af en toe protesteerde door het aantal lagen stof. Er werd ook deze keer een bijkomende behoefte uitgedrukt onder de vorm van een vlinderdas, die ik recupereerde uit een vergeten das van… jawel, papa.

De vlinderdas zorgde voor een leuk accent dat eigenlijk best goed bij het rode kleedje paste, waardoor ik besloot de foto-shoot samen te doen.

Hun honger is voor even gestild… De vraag blijft hoe lang het zal duren voor er weer een ‘handmade’ kledingstuk vanonder mijn machine rolt. Aan ideeën ontbreekt het ze in ieder geval niet 😉

Hebben jullie ook kinderen of neefjes en nichtjes die weten wat ze willen als je hen voorstelt om iets voor hen te maken? Alle inspirerende ideeën zijn zeker welkom!

Groetjes,

An
Gastblogster

Rock chick – jasje gepimpt

Gepubliceerd op 11 september 201717 maart 2021 door Girls in Uniform16 reacties

Heb jij ook zo’n kledingstuk, waar je zo van houdt, dat je het draagt tot het bijna letterlijk uit elkaar valt? Zo heeft ook Jess, een echte rock chick, een onverbrekelijke band met haar zwarte jasje. Ze draagt het al jaren, en kon er zelfs geen afscheid van nemen toen het helemaal versleten was.

Ooit was het een tof jasje, daar kan ik niet omheen. Jess staat er ook supergoed mee. Maar mijn creatief brein schoot meteen in overdrive toen ik de schade zag. Wat kon ik doen, opdat ze de levensduur van haar jasje nog wat zou kunnen verlengen?

Eerst dacht ik eraan, de losse stukjes terug op hun plaats te lijmen… maar dat zou een onoogelijke puzzel geworden zijn. Toen ik het jasje aan een nader onderzoek onderwierp, had ik een aha-erlebnis: waarom die losse vellen er niet helemaal aftrekken, en er een stukje zwarte kant over naaien? Toevallig had ik nog voldoende over van mijn projectjes tijdens de kantmaand.

(Nvdr: Doet mij eraan denken, dat ik die prachtige rok eigenlijk nog maar één keer gedragen heb. Daar moet ik dringend iets aan doen!)

Ik ken mijn limieten, en probeerde het jasje niet uit elkaar te halen. De stiksels zijn dus zichtbaar aan de binnenkant van het jasje, door de voering heen. Maar… wat een transformatie! Stiekem ben ik wel fier op mijn werk.

En Jess? Die ziet er superknap uit in haar ‘designer jasje’.

Tot snel,
Lieve

Snelle briletui

Gepubliceerd op 7 augustus 201717 maart 2021 door Girls in Uniform10 reacties

Een tijdje geleden vroeg mijn liefste schoonmoeder me: “Schat (ja, in Antwerpen zeggen ze tegen iedereen ‘schat’ :-)), zou jij eens iets voor mij willen naaien? Mijn handtas is al zo vol, en ik heb geen plaats meer voor een brillendoos”. Natuurlijk wilde ik dat voor haar doen! Met veel plezier zelfs… je moet namelijk weten, dat zij één van de ‘sponsors’ van mijn twee machientjes is. Zowel mijn naaimachine als mijn overlock is er voor een groot deel dankzij haar gekomen. Ik ben dus blij, dat ik eens iets terug kan doen!

Op Facebook en Pinterest vond ik niet meteen een geschikt patroontje. Ik wilde graag een gevoerde brillenhoes, die ook wat bescherming biedt voor de leesbrilletjes van Yvonne. Mijn eerste poging om zelf iets in elkaar te steken, strandde zonder succes. Om het materiaal niet de vuilbak in te gooien, verknipte ik het probeersel tot een mini etuitje voor wat kleingeld, een juweeltje of wat haarspelden. Hopelijk krijgt ook dat een plaatsje in de overvolle handtas van mijn schoonmama. Het paste perfect bij mijn volgende, geslaagd exemplaar, want vlak nadien rolde er een briletui vanonder mijn machine.

Vijf kleurige stuks maakte ik uiteindelijk, en elke etui zou perfect passen in onze #naaimaandtegenverspilling. Ik gebruikte enkele oude tafelkleden, een restje van mijn eerste shoppingtas, een stofje uit een giftbag, een restje van een andere tas (die de blog nooit gehaald heeft, maar wel intensief gebruikt wordt door mijn schoonzusje), een oude kussensloop… ook de kamsnaps waren restjes van andere naaisels. Zo’n briletui is eigenlijk het ideale project om restjes te verwerken. Bovendien is het een snel-klaar werkje.

Wil je zelf ook aan de slag? Scrol naar beneden voor een foto-tutorial!

Tot snel,
Lieve

Tutorial

©Lieve Deduytschaever 170802 01 — Knip van je buitenstof en voering telkens twee rechthoeken van 22*11 cm. Tussen de binnen- en buitenstof komen twee stuks vlieseline H630 van 20*9 cm.

©Lieve Deduytschaever 170802 03 — Strijk de vlieseline op de averechte kant van de buitenstof.

©Lieve Deduytschaever 170802 04 — Stik de voering, goede op goede kant, langs drie kanten dicht met een rechte steek en 1 cm naadwaarde. Laat een korte kant open, en hou aan de tegenoverliggende zijde een keergat open.

©Lieve Deduytschaever 170802 05 — Stik de buitenstof, goede op goede kant, langs drie zijdes dicht met een rechte steek, en 1 cm naadwaarde. Laat een korte zijde open.

©Lieve Deduytschaever 170802 06 — Knip de helft van je naadwaarde weg.

©Lieve Deduytschaever 170802 07 — Knip schuine hoekjes, zodat je na het keren een mooie hoek hebt.

©Lieve Deduytschaever 170802 08 — Ook bij de voering knip je naadwaarde en hoekjes weg, maar hier behoud je aan de korte kant de volledige naadwaarde. Zo heb je nadien stof genoeg om het keergat te sluiten.

©Lieve Deduytschaever 170802 09 — Keer de voering met de goede kant naar buiten.

©Lieve Deduytschaever 170802 10 — Schuif voering in buitenstof, goede kant op goede kant. Zorg dat de zijnaden perfect op elkaar liggen, en pin de stoffen aan elkaar vast.

©Lieve Deduytschaever 170802 11 — Stik buitenstof en voering met 1 cm naadwaarde op elkaar. Stik aan de binnenkant van je werkje, je zal merken dat je niet voldoende ruimte hebt om langs de buitenkant te stikken.

©Lieve Deduytschaever 170802 12 — Trek de voering uit de buitenstof.

©Lieve Deduytschaever 170802 13 — Keer beide stukken door de opening in de voering.

©Lieve Deduytschaever 170802 14 — Leg de stof op deze manier voor je, en stik het keergat in de voering dicht op 1 mm van de rand.

©Lieve Deduytschaever 170802 16 — Duw de voering op zijn plaats. Zorg dat de hoekjes en de naden mooi in elkaar passen.

©Lieve Deduytschaever 170802 17 — Je hebt nu een etui van 20*9 cm. Je kan de bovenrand nog eens doorstikken, maar de kamsnaps houden de voering op zijn plaats, dus dat is niet noodzakelijk. Plaats aan elke open zijde een kamsnap op 4,5 cm van de zij- en op 1,5 cm van de bovenrand.

©Lieve Deduytschaever 170802 18 — Klaar is je etui!

‘Fanmail’ – altijd leuk!

Gepubliceerd op 27 juli 201717 maart 2021 door Girls in Uniform1 reactie

Een tijdje geleden stuurde Daniëlle uit Blokzijl in Nederland me een berichtje. Ze volgt onze blog al een tijdje, is zelf volledig in de ban van het uniform, en wilde wat meer weten over ons militaire leven. Haar zoontje is namelijk helemaal gek van het leger en camouflage. Geïnspireerd door de tas die ik maakte uit het versleten uniform van mijn ventje, zette ze zelf ook de schaar in het kaki uniform van een vriend.

Het resultaat van haar harde werk is té mooi om niet met jullie te delen. Ze haalde een desert en een kaki uniform uit elkaar, en naaide een superstoere outfit voor haar stoere zoon Thijs. Zowel het shirt als de broek verknipte ze, om daarna zoveel mogelijk details te herwerken op jongensmaat. De broek maakte ze op basis van een patroon uit de Knip, en daarvoor mixte ze heel leuk beide camouflageprints.

Zie hem eens stralen, haar legergekke Thijs! Dit is een outfit, die hij nog heel trots zal dragen. Misschien komt hij wel eens langs op één van de opendeurdagen van het Belgische Leger?

En raad eens? Er ligt nog een projectje te wachten bij Daniëlle… Wij zijn alvast heel erg benieuwd!

Bedankt Daniëlle, voor je verhaal en superleuke foto’s!

Tot snel,
Lieve

	Girls in Uniform op Is de hemel heden grauw, morge…
	Marleen op Is de hemel heden grauw, morge…
	Girls in Uniform op Is de hemel heden grauw, morge…
	ooyamade op Is de hemel heden grauw, morge…
	Girls in Uniform op Is de hemel heden grauw, morge…

	Girls in Uniform op Is de hemel heden grauw, morge…
	Marleen op Is de hemel heden grauw, morge…
	Girls in Uniform op Is de hemel heden grauw, morge…
	ooyamade op Is de hemel heden grauw, morge…
	Girls in Uniform op Is de hemel heden grauw, morge…

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk:

Deel dit op

Vind ik leuk: