Eentje uit de oude doos

In 2016 – laaaaang geleden – startte ik mijn ‘naaicarrière’ en volgde ik lessen bij Boho Atelier. Daar konden we gebruik maken van een uitgebreide bibliotheek vol naaimagazines en losse patronen. Eens het patroon gekozen en overgetekend, kregen we een kopie van de handleiding. Wat lijken die eerste maanden dat ik naaide intussen ver verleden en toch is er nog maar acht jaar voorbij!

In Burda Classics herfst/winter 2013/214 vond ik een prachtige halterjurk in twee lengtes. Voor mezelf maakte ik een korte versie en een paar jaar later volgde een lange voor een vriendin. Mijn minijurk behoort intussen ook tot het verleden, dus het was hoog tijd dat ik het patroon nog eens van onder het stof haalde.

Lees verder “Eentje uit de oude doos”

Mijn Mini Vara

Hansedelli is één van de ontwerpers die er continue aan werkt om haar bestaande patronen te verbeteren. Haar -van origine Duitstalige- handleidingen worden momenteel stuk voor stuk vertaald naar het Engels en ze voegt nu ook ‘add-on’s‘ toe aan bestaande patronen. Haar jongste herziene telg is de Vara, waarvan nu heel wat verschillende variaties bestaan.

Al maak ik deel uit van het vaste Hansedelli testersteam, de Vara Add-On liet ik toch aan mij voorbij gaan. Tegenwoordig denk ik twee keer na of ik een tas echt wel nodig heb. Tassen maken is een grote passie, maar ik weet niet meer waar ik al die leuke exemplaren nog moet opbergen. Ik dacht dat ik geen nieuwe Vara meer nodig had… een weekendje met de schoonouders op stap bewees echter het tegendeel.

Lees verder “Mijn Mini Vara”

Met Rikka op stap

Puur jeugdsentiment, de ‘buiktasjes’ die razend populair zijn in verschillende vormen en formaten. Als wij met mijn ouders of de jeugdbeweging op reis gingen, hing er altijd eentje vlak boven mijn kont of op mijn buik. Want daarvoor dienden ze toch, die ‘poepzakjes‘, zoals ze in smakelijk Gents heetten. Dezer dagen denk je spontaan aan iets anders als je dat hoort… Intussen draag je zo’n zakje al lang niet meer rond je middel, voor mij een reden te meer om jarenlang te weigeren zo’n exemplaar te dragen.

Natuurlijk vond ik het wél leuk om de tasjes te maken. Mijn zus Elke, mijn petekind Wolf, mijn papa en talloze andere ‘slachtoffers’ kregen er eentje van mij cadeau. Maar ikzelf, neen, ik ging niet overstag. Tot ik dagelijks begon te wandelen. Met mijn crossbody tassen stapte ik kilometers lang rond, tot mijn rechter schouder luid tegenpruttelde. Tijd om met een minder zwaar geladen en iets praktischere ‘schoudertas’ op stap te gaan.

Lees verder “Met Rikka op stap”

Een speels kantje

Doorheen deze blog kan je enkele ‘rode draden’ terugvinden. ‘Blauw’ is er zo eentje, want dat is nu eenmaal de kleur van mijn uniform, maar -toevallig of niet- ook mijn lievelingskleur. ‘Patroontesten’ is er ook zo eentje, want dat doe ik heel graag. Maar wat om de zoveel tijd ook wel eens terugkomt, is ‘kant’. De Girls in Uniform gebruiken niet enkel kant voor lingerie, maar we grijpen ook met plezier terug naar kant voor kledij, als accentje of voor een volledig kledingstuk.

Een mooi kantje geeft een chique en gekleed extraatje aan je outfit. Het is een feestelijke stof en je kan de geschulpte rand van de stof gebruiken om je kledingstuk extra mooi af te werken. Wist je trouwens dat kant een typisch Europees modeverschijnsel is? Dat zullen ze in Engeland ook opgemerkt hebben, want bij Minerva vond ik kant in alle mogelijk kleuren en vormen. Ik koos voor de Minerva Core Range Corded Lace Fabric omwille van de mooie kleuren en de prachtige bloemen erin verwerkt. Ik bestelde een metertje, zonder eigenlijk te weten wat ik ermee zou doen.

Lees verder “Een speels kantje”

Blair op z’n Lieve’s

Het niet-meer-zo-nieuwe concept van The Fashion Basement, waarbij je kledij op je lijf tekent in een leerrlijke mix van basispatronen en modelintekeningen, is superleuk. Na een geslaagde Morgan rok ging ik aan de slag met het basispatroon van de blouse en met de Blair modeltekening.

Het principe is eenvoudig: je start met een basispatroon dat voor elk lichaam hetzelfde is. Niet veel anders dus dan bij een patroon dat je in een naaimagazine vindt of koopt als PDF. Het leuke zit hem echter in de manier waarop je daarmee verder werkt. Eens je basis op papier staat, teken je -onder virtuele leiding van Tamara- verder aan je patroon. Je past stap voor stap een zone aan, tot het basispatroon volledig aangepast is aan jouw lichaam. Dat aangepaste basispatroon kan je dan tot in het oneindige gebruiken om mee te variëren.

Lees verder “Blair op z’n Lieve’s”

Een knuffelzacht geboortecadeautje

De geboorte van een achternichtje, hét ideale excuus voor een gepersonaliseerd cadeautje. Toen ik aan mijn neef en zijn vrouwtje vroeg waar ik hen een plezier mee kon doen, bleek een mooie verzorgtas nog op hun verlanglijstje te staan. Ik ging aan de slag met de Weekend Duffel Bag van Sewingtimes, in een heel aparte buitenstof.

Tot een paar jaar geleden hadden mijn ventje en ik niet vaak contact met Jannes en Karen. Jannes is mijn neef(je), maar het leeftijdsverschil is zo groot dat wij op familiefeesten niet echt met elkaar optrokken. Tegen dat hij volwassen was en Karen ontmoette, waren de grote familiefeesten intussen lang achter de rug en zagen wij nonkels en tantes, neven en nichtjes, veel minder vaak.

Lees verder “Een knuffelzacht geboortecadeautje”

Himalaya – eentje voor mezelf?

Aangezien ik intussen zó veel tassen heb, maak ik tegenwoordig geregeld tassen als cadeautje voor de mensen die ik graag zie. De Himalaya Handbag maakte ik al eens voor mijn all-time vriendin Katrien en meteen daarna voor mijn mama als moederdagcadeautje. Omdat ik telkens verliefd werd op die tassen, maakte ik nu een derde voor mezelf.

Tot mijn grote scha en schande ontdekte ik deze zomer dat ik een immense voorraad tassenmaterialen heb, maar dat ik toch nooit alles in huis heb voor de tas die ik voor ogen heb. Voor deze tas heb ik dus mijn uiterste best gedaan om uit mijn voorraad te werken… al moest ik toch weer een paar dingen aanschaffen. Herkenbaar?

De Himalaya is zo’n leuke tas om te naaien! Dat wil zeggen: alles tot de laatste loodjes is volop genieten. De puzzelstukjes in elkaar zien passen, de stiksels naadloos laten overlopen, de kleuren in elkaar zien smelten… Tijdens het naaien zing ik vaak uit volle borst mee met de muziek op de achtergrond. Pas als ik stop met zingen, weet je dat er stront aan de knikker is. Toen ik de binnen- en buitentas in elkaar zette en daarna de rand moest doorstikken, stopte ik met zingen. Geen makkie, die laatste loodjes. Maar ook dat gesukkel is dubbel en dik de moeite waard, want bekijk die tas eens!

Lees verder “Himalaya – eentje voor mezelf?”

Een Rikka voor Elke

De collectie door mij gemaakte tassen en tasjes van mijn zus barst intussen bijna uit haar voegen. Voor zowat elke verjaar- of kerstdag vraag ik haar waar ik haar mee kan plezieren. Tot mijn grote vreugde vraagt ze vaak een maaksel van mijn hand. Zo ook voor haar verjaardag deze zomer…

Tijdens uitstapjes draagt Elke altijd een heuptasje bij zich. Haar exemplaar was al een aantal jaren oud en aan vervanging toe. Voor het voorbeeld dat ze mij toonde, kon ik niet meteen een bestaand patroon bedenken. Ik toonde eerst de heuptasjes die ik eerder al maakte voor mezelf, Wolf en papa, maar het was niet exact wat ze zocht. Voor mezelf wilde ik al een tijdje de Rikka van Hansedelli maken, maar Elke twijfelde of dat het wel was. Ook de Walkynette van Katrienette passeerde de revue, maar die vonden we allebei nogal groot om te gaan wandelen. Dus zocht ik verder…

We geraakten er niet uit, maar mijn ‘goesting’ om voor mezelf een leuke Rikka te maken was wel aangewakkerd. Dus legde ik het project voor mijn zusje even opzij en ging aan de slag met twee prachtige kunstleren van bij Toverstof: een witte met een kabelmotief, en eentje met roze dotjes. Die combineerde ik met een rits van Ateljee Caro, roze fournituren, tassenband en een roze sluiting van ZipperZoo. De voering kwam dan weer van De Stoffenknop. Ja, ik dook dus mijn voorraad in…

Lees verder “Een Rikka voor Elke”

Knip jurk – een weggevertje

In Knipmagazine 4 van 2023 stond een leuke jurk (model 17) die mijn aandacht trok. Een aansluitend en vrij recht model met leuke V-hals, dat dankzij de rimpels ter hoogte van de taille en heup toch speciaal is. Toeval wil dat ik een grijze structuurtricot liggen had van Toverstof, die vroeg naar een eenvoudige jurk met een beetje extra.

Een basisjurkje voor een iets gekledere gelegenheid, zoals een zakelijke vergadering of etentje in een chique restaurant ontbrak nog in mijn garderobe. De combinatie van het Knip patroon met de Toverstof stof leek mij perfect voor een dergelijk jurkje. Zomers, feestelijk? Neen. Maar dat soort jurkjes, daar hangt mijn kast vol van!

Lees verder “Knip jurk – een weggevertje”

In love with the Himalaya Handbag

Hoorde jij al van Hemazing Patterns? Ik ook nog niet, tot de designer -de Indische Hemalatha- mij een paar maand geleden contacteerde met de vraag of ik voor haar wilde testen. Omdat het toen heel druk was, sloeg ik het aanbod vriendelijk af. Maar toen ik foto’s zag van de Himalaya Handbag was ik blij dat ik wél tijd had om te testen.

De Himalaya komt in twee formaten: een iets kleinere crossbody bag en een grote handtas die je over je schouder draagt. Omdat ik eigenlijk kleine handtassen genoeg heb, koos ik voor de grote variant, die je ook als kleine shopper kan gebruiken. Met zijn 35 * 32 * 11,5 cm is de tas perfect voor kleine boodschappen of als bescheiden bagagetas tijdens een dagje op stap. De tas sluit met een verzonken rits en binnenin naai je een open steekvak en een ritsvak.

Ik viel vooral voor de mooie belijning van het voorpand, die zowel bij tassen in verschillende kleuren als bij tassen in één kleur heel mooi tot z’n recht komt. Het achterpand is normaal gezien in één stuk, maar ik besloot de twee kanten identiek te maken. Wat meer werk, maar zo heb je eigenlijk twee voorkanten en dat vind ik mooier.

Lees verder “In love with the Himalaya Handbag”