Een set op maat!

Sinds het allereerste moment dat The Fashion Basement vorig jaar een totaal nieuw concept lanceerde ben ik fan! Voor degenen die het gemist hebben: het gaat om een mix tussen basispatronen en patroontekenen, waarmee je alle kanten uit kan. Nu de basispatronen perfect op mijn maten zijn aangepast, blijf ik ernaar teruggrijpen om er telkens weer unieke kledingstukken mee te maken.

Laat me met het bovenstuk beginnen… Gebaseerd op het ‘basispatroon blouse’ maakte ik de Blair blouse, een modelintekening waarbij je verder werkt aan je basispatroon. Omdat ik heel wat exemplaren in mijn kast hangen heb, maar er eigenlijk weinig draag, besloot ik de bloes opnieuw om te toveren tot een leuk truitje. Eerder maakte ik al een roze exemplaar, nu ging ik voluit voor mijn absolute lievelingskleur: blauw.

De stof kocht ik ongeveer een jaartje geleden bij Toverstof in Destelbergen. Het is een leuke doorgestikte sweaterstof. Vooral nu de winter voor de deur staat, hou ik van heerlijk warme coltruien. In plaats van de schuin geknoopte kraag van het bloesje, gebruikte ik de knopen enkel als versiering en zette ik een rolkraag aan de trui. Warm, zacht, leuk… een toppertje, al zeg ik het zelf.

Lees verder “Een set op maat!”

Een roze Neo

De tassenpatronen van Kaur Threads blijven mij bekoren. Haast zonder concurrentie is het tasje dat ik al het vaakste maakte de Neo Crossbody Wallet. Een deel van mijn Neo’s kreeg al een nieuwe thuis, maar omdat het zo’n handig formaat is om op stap te gaan, blijf ik nieuwe Neo’s maken voor mezelf.

Voor dit zachtroze exemplaar gebruikte ik een allerlaatste stukje kunstleer dat ik ooit kocht bij Toverstof. Ik combineerde het met zachte canvas van ZipperZoo. Op het moment dat ik deze tekst schrijf, is de stock van ZipperZoo verhuisd naar Serial Bagmakers en worden deze twee merken één. Dat komt me goed uit, want in haast alle tassenprojecten combineer ik materialen van mijn twee favoriete shops. Zo ook in dit tasje, want de hardware komt van Serial Bagmakers. De leuke roze metallic paspel (rond de klep) kocht ik bij Veritas, maar jammer genoeg is die daar nu niet meer te vinden.

Lees verder “Een roze Neo”

Stingerlove – eentje voor mezelf

Ergens in een ver verleden maakte ik twee Stinger prototypes voor mezelf en mijn ventje. Al naaide ik ze in goedkope materialen, die twee gaan nog steeds overal met ons mee naartoe. De mijne diende vooral om mijn uniform mee naar het werk te nemen. Intussen heeft de Stinger al een hele evolutie doorgemaakt en naaide ik talloze exemplaren als cadeau voor de mensen die ik graag zie. Telkens ‘vergat’ ik mezelf…

Hoog tijd dus om daar verandering in te brengen! Dat Serial Bagmakers een tijdje geleden een relatief onbekende ‘tassenstof’ op de markt bracht, was mijn grote motivator. Met dat geprinte vinyl wilde ik natuurlijk wel eens werken. Serial Bagmakers verkoopt het in heel wat prints en kleuren. Ik koos voor een rustige print, en gebruikte de roze ‘Splatter’ als accent in mijn Stinger. Het zachte roze is bezaaid met witte en gouden spetters, wat de vinyl heel makkelijk combineerbaar maakt met andere kleuren en materialen.

Het bruine kunstleer kocht ik ooit, lang geleden, op ‘mijn’ eerste Stoffenspektakel. Volgens mij is het een soort meubelmateriaal, heel geschikt voor tassen. Daarbij combineerde ik de roze vinyl en koperkleurige fournituren, alles van Serial Bagmakers. Voor de voering nam ik een paars-roze glittercanvas uit mijn voorraad. Die kocht ik ooit bij ZipperZoo. De leuke bruin-gouden paspel in het voorpaneel vond ik bij Veritas. De tassenband komt van bij Toverstof.

Lees verder “Stingerlove – eentje voor mezelf”

Scottie – een patroon om te koesteren

Acht jaar geleden maakte ik mijn eerste omkeerbare tote, sinsdien is tassen naaien een heuse verslaving geworden. Ik moet tegenwoordig echt op de rem staan, want intussen heb ik letterlijk geen plaats meer om nog tassen te stockeren, of ik moet op zoek naar een magazijn… Voor de Scottie van Kaur Threads maak ik echter graag een uitzondering op de ‘tassennaaistop’.

Scottie is een elegante grote tas die je crossbody kan dragen, maar die door een ingenieus systeem ook draagbaar is als rugzak. Voorbeelden daarvan kan je vinden op de site van Kaur Threads, want zelf liet ik – als enige tester – dat systeem weg. Ik kan mij niet inbeelden dat ik de tas ooit ga gebruiken als rugzak, dus dan moet ik het niet te ingewikkeld maken. Je kan de lange rugzakriemen heel makkelijk weglaten om ‘mijn’ versie na te maken.

Lees verder “Scottie – een patroon om te koesteren”

Tijd voor een nieuwe crush – een Stinger voor Tatiana

Girl in Uniform Tatiana heb je al een tijdje niet meer gezien, maar achter de schermen is ze nog steeds erg aanwezig. Kleine projectjes naaien doet ze nog, voor bloggen heeft ze jammer genoeg geen tijd meer. Ook tassen maken laat ze -grotendeels- aan anderen over. Zo maakte ik voor haar al een Stinger, een Vara en een Mynta voor haar. Daarnaast kocht ze ook een paar tassen bij tas.de.botee en zo was haar collectie tot voor kort helemaal volledig!

Haar ‘oude’ Stinger gebruikt ze echter elke dag en die begint stilaan slijtage te vertonen. Vooruitziend als ze is, had ze de nodige materialen in huis om voor vervanging te zorgen. Tijdens een Stinger-naaidate bij De Stoffenknop in Merelbeke, waar Tatiana jammer genoeg zelf niet bij kon zijn, ging ik ermee aan de slag. Het werd een fijne hereniging met ons Stinger patroon, want het was lang geleden dat ik er zelf nog eentje maakte. Bovendien was het een dag die nog lang zal nazinderen, zo gezellig.

Lees verder “Tijd voor een nieuwe crush – een Stinger voor Tatiana”

Mijn Mini Vara

Hansedelli is één van de ontwerpers die er continue aan werkt om haar bestaande patronen te verbeteren. Haar -van origine Duitstalige- handleidingen worden momenteel stuk voor stuk vertaald naar het Engels en ze voegt nu ook ‘add-on’s‘ toe aan bestaande patronen. Haar jongste herziene telg is de Vara, waarvan nu heel wat verschillende variaties bestaan.

Al maak ik deel uit van het vaste Hansedelli testersteam, de Vara Add-On liet ik toch aan mij voorbij gaan. Tegenwoordig denk ik twee keer na of ik een tas echt wel nodig heb. Tassen maken is een grote passie, maar ik weet niet meer waar ik al die leuke exemplaren nog moet opbergen. Ik dacht dat ik geen nieuwe Vara meer nodig had… een weekendje met de schoonouders op stap bewees echter het tegendeel.

Lees verder “Mijn Mini Vara”

Een fleurige Jozefien

De Jozefien uit ‘Mijn Tas‘ heeft al lang geen introductie meer nodig op deze blog. Toen ik voor de zoveelste keer het patroon opviste om over te tekenen op alweer een ander stofje, vroeg een van mijn vriendinnen mij lachend of ik intussen niet mijn honderste exemplaar moest vieren. Het zal niet veel meer schelen…

Deze keer geen stoere of gecamoufleerde versie, maar een zacht-vrouwelijke tas voor een ex-collegaatje, als extraatje bij haar Stinger. Al werkt ze sinds een tijdje in een andere militaire school, de collega en ik hebben nog altijd contact en ze staat steeds klaar om ons te helpen met raad en daad. Dat verdient een mooie dankuwel!

Haar Stinger viel in de smaak en ik had nog een stukje gebloemde canvas en grijs gebloemde katoen (De Stoffenknop) liggen. Daarbij kocht ik opnieuw een mooie grijze rits-op-rol en goud-gespikkelde tassenband (Toverstof). Never change a winning team, nietwaar?

Lees verder “Een fleurige Jozefien”

‘Zip ’n Grip’ and go!

Een mooie weekendtas zoals de Explorer Tote, daar horen attributen bij, toch? Met mijn grote -gekochte- toiletzak zou de tas meteen te vol zitten, dus besloot ik een kleinere te maken. Een compact model, maar wel met onderverdelingen. Enter de Zip ’n Grip van Sew Yours!

Ik zag het leuke tasje voor het eerst passeren bij Kbas, het huidige ZipperZoo. Daar heet het de Magic Pouch, gelijkaardig aan de Zip ’n Grip, al zit hij anders in elkaar en heeft de Magic Pouch geen onderverdelingen binnenin. Voor een toiletzak vind ik dat niet zo handig. Toen Girl in Uniform Tatiana mij een foto toonde van de Zip ’n Grip was ik meteen verkocht.

Het patroon is in het Engels, maar je krijgt er een reeks superduidelijke video tutorials bij. Geen zorgen dus als je niet zo’n grote talenknobbel hebt. Ik naai niet graag aan de hand van video’s, maar de combinatie van een geschreven handleiding en een video vind ik wel super praktisch. Begrijp ik iets niet in de handleiding, dan kijk ik enkel dat stukje video en kan ik weer verder.

Lees verder “‘Zip ’n Grip’ and go!”

Explorer Tote – mijn zelfgemaakt cadeau

Mijn zus Elke weet perfect welke cadeautjes ik graag krijg. Zo staat op dit moment achter mij een bos tulpen in een vaas die ik van haar kreeg en krijgt het luchtplantje op mijn salontafel altijd veel complimenten. In januari ging ze de creatieve toer op en gaf ze me voor mijn verjaardag een doe-het-zelf pakket voor de Explorer Tote van Noodlehead.

In het pakket van ZipperZoo vond ik het papieren patroon van de Explorer Tote, alle metalen fournituren in mat zwart, prachtig blauw Lux kunstleer en een vrolijk opstrijklabel. Als extraatje voegde Mieke nog twee lapjes prachtige voeringstoffen toe uit haar eigen voorraad. Die ga ik houden voor een volgend project. Wat een schat is die Mieke toch, en zo fijn dat zij en mijn zus perfect weten wat ik graag zie!

Lees verder “Explorer Tote – mijn zelfgemaakt cadeau”

Alle planeten op een rijtje

Een klein rugzakje had ik al jaren niet meer. Telkens als Michael en ik gaan wandelen, bungelt er een crossbody tas rond mijn lijf. Zelfgemaakt, dat wel, maar zou een leuke rugzak niet beter zijn?

De ‘Planetary Backpack‘ van Incomplete Stitches had ik al een tijdje afgeprint klaarliggen, maar iéts stoorde mij aan het ontwerp. Ik kon er niet meteen de vinger op leggen, maar elke keer als ik op zoek ging naar een rugzakpatroon, bekeek ik het patroon, om dan weer weg te zappen. Omdat ik ook niet meteen een beter alternatief had, besloot ik er toch aan te beginnen. Ik haalde alle materialen in huis, maar het bleef wringen…

Door al dat gepingpong in mijn hoofd heb ik intussen een hele mooie voorraad. Het gebeurt wel vaker dat ik alles voor een bepaald patroon in huis haal, en dan toch beslis het anders te doen. Dat mocht mij deze keer niet overkomen. Ik verzamelde moed en begon eraan. Ineens klikte het in mijn hoofd: wat als ik de klep iets minder rond zou maken, iets ovaler? Dan zou die niet zo over de rand van de body heen steken. En ja hoor, dat was het! De drempel in mijn hoofd was ineens nergens meer te bekennen.

Lees verder “Alle planeten op een rijtje”